A Casa-Museo Manuel María, coa colaboración da ANPA do CEIP Laverde Ruíz de Outeiro de Rei e da ANPA do CEIP Otero Pedrayo de Rábade, programa para este sábado 16 de marzo, ás 18 horas, no auditorio da Casa-Museo, un concerto de Pablo Díaz que leva por título “Coas miñas mans”.Este concerto dirixido para as nenas e nenos entre 3 e 6 anos e as súas familias, é presentado por Pablo Díaz da seguinte maneira “Coas miñas mans podo debuxar, contar, sentir… Música para aprender os números, as cores, as comidas… mais tamén para cantarlle á lúa, á primavera… Cancións divertidas para medrar con alegría!” As entradas poden reservarse anticipadamente a través do correo electrónico contacto@casamuseomanuelmaria.gal. O prezo da entrada é de 2€.
Gérard de Nerval, cujo verdadeiro nome foi Gérard Labrunie,
nasceu em Paris em 22 de Maio de 1808. Nerval foi criado em Mortefontaine (em Valois)
na propriedade de seu tio-avô por causa da ausência de seus pais (seu pai
recebeu um posto médico no Grande Exército Napoleônico e sua mãe morreu em
1810). Em 1814, seu pai retornou à França e Gérard de Nerval ingressou no
Charlemagne College, em Paris. Durante os seus estudos parisienses,
interessou-se pola literatura alemã, da qual foi um excelente tradutor: com
apenas vinte anos, traduziu o Fausto de Goethe. No rescaldo da “Batalha de
Hernani”, durante o qual Nerval se coloca ao lado de Théophile Gautier,
frequenta regularmente a boêmia parisiense e publica na década de 1830 os seus
primeiros Odelettes. Em 1837,
apaixona-se por Jenny Colon que morrerá em 1842. Nerval viajou para o
Oriente em 1843 por mais de doze meses. Por dez anos trabalhou em editoras e
jornalismo. A partir de 1853, Nerval sofreu ataques de demência e repetidas
estadias na clínica mental. Conhece alguns momentos lúcidos durante os quais
escreve Sylvie, as Filhas do Fogo e as Chimères (1854). Em 25 de janeiro de
1855, foi encontrado pendurado num portão de ferro na Rua da Velha Lanterna
(Rue de la Vieille Lanterne), hoje desaparecida, em Paris (atual Place du
Châtelet).
Les Chimères (As Quimeras) são um conjunto de doze sonetos: El Desdichado, Myrtho, Hórus, Anteros, Délfica, Diana, Cristo no monte das Oliveiras e Versos dourados (Cristo no monte das Oliveiras inclui, ele só, cinco sonetos, que podem ser lidos aqui: http://culturaliagz.com/?s=Cristo+no+monte+das+oliveiras). Parece que o número doze foi selecionado intencionalmente por Nerval, de acordo com o simbolismo bíblico das doze tribos de Israel ou, no Novo Testamento, identificado com os doze apóstolos que vão atrás de Jesús.
As quimeras marcaram desde o seu
aparecimento a história da poesia francesa pola linguagem desenvolvida e pola
poderosa força poética emanada. Apesar da clareza da linguagem empregada polo
grande poeta, o significado profundo dos poemas ainda fica escuro hoje. Muitos
críticos e historiadores da literatura ainda estão estudando esses poemas para
tentar descobrir a presença de supostas chaves, geralmente simbólicas ou
esotéricas. Algumas dessas chaves são obviamente biográficas: El Desdichado (já
postado em CulturaliaGZ (aqui: http://culturaliagz.com/?s=G%C3%A9rard+de+Nerval) refere-se a duas crises nervosas em Gerard de Nerval,
Délfica mantém a memória da jovem inglesa que Nerval encontrou na Baía de
Nápoles… A inspiração do poeta se colocou no sincretismo que sempre marcou o
seu pensamento: grande leitor das obras esotéricas de alquimistas, o Iluminismo
ou certos filósofos, alimentou uma intuição panteísta e mística que justifica
no último poema na coleção, Versos dourados: Homem, pensador livre!… que é o
poema que traduzimos aqui para galego-português para conhecimento e
aproveitamento dos leitores.
Ao ler a sua dedicação a Alexandre
Dumas, parece que Nerval reivindica esse hermetismo. Escreveu que os poemas das
quimeras “perderiam o seu encanto se fossem explicados, se fosse possível,
concedam-me polo menos o mérito da expressão; A última loucura que me resta
será acreditar em mim como poeta: cabe aos críticos curar-me”.
Nerval transformou-se, deste jeito, no
heraldo de Mallarmé e da estética surrealista.
O poema foi tirado da edição “Les Filles du feu”, Michel Lévy frères, 1856 (página 298).
VERSOS DOURADOS
O que! tudo é sensível!
PITÁGORAS
Homem, livre pensador! Tu
serás o só que pensa
neste universo onde a vida
deslumbra em cada mente?
Tuas forças matém a liberdade
obviamente,
Mas todos os teus conselhos o universo dispensa.
Enobrece no animal o espírito
que fermenta:
Cada flor é a alma da
Natureza florescente;
Um mistério de amor no metal
dorme residente;
«Tudo é sensível!» E em teu ser grande se apresenta.
Suspeita, na parede cega, um
olhar que te espia:
porque à própria matéria
encontra-se um verbo unido…
e não te sirvas dela para uma rotina impia!
Quase sempre, no escuro,
reside um Deus escondido;
Homme, libre penseur ! te
crois-tu seul pensant
Dans ce monde où la vie éclate en toute chose?
Des forces que tu tiens ta liberté dispose,
Mais de tous tes conseils l’univers est absent.
Respecte dans la bête un
esprit agissant:
Chaque fleur est une âme à la Nature éclose;
Un mystère d’amour dans le métal repose;
« Tout est sensible ! » Et tout sur ton être est puissant.
Crains, dans le mur aveugle,
un regard qui t’épie:
À la matière même un verbe est attaché…
Ne la fais pas servir à quelque usage impie!
Souvent dans l’être obscur
habite un Dieu caché;
Et comme un œil naissant couvert par ses paupières,
Un pur esprit s’accroît sous l’écorce des pierres!
A Gala Inaugural do Festival Atlántica celebra os trinta anos de Leilía con música e contos (Velaquí enlace á nota de prensa)
· O espectáculo será este
mércores, 13 de marzo, no Teatro Principal, a partir das 21 horas
· Amais da música de
Leilía, actuarán os contadores María da Pontragha, Soledad Felloza, Celso F.
Sanmartín e Quico Cadaval
·
O
programa da xornada completarase cunha clase maxistral sobre narración oral
impartida polos artistas Yoshi Hioki e Maricuela
A segunda xornada de Atlántica 2019 vai estar protagonizada por unha das
citas emblemáticas do festival: a Gala Inaugural. O espectáculo desenvolverase
este mércores, 13 de marzo, no Teatro Principal, co fío condutor da celebración
dos trinta anos do grupo musical Leilía. A carón desta agrupación estarán os contos
de María da Pontragha, Soledad Felloza, Celso F. Sanmartín e Quico Cadaval, que
é ademais responsable da dirección escénica do espectáculo. As entradas para a
gala teñen un custo de 14 euros e pódense adquirir con antelación na web da
ABANCA e tamén na billetería do Teatro Principal de 18 a 21 horas e o mesmo día
da función.
A maiores, un pouco antes do espectáculo, ás 18 horas, os alumnos do
curso de narración oral do Centro Xove da Almáciga van ter a oportunidade de
afondar na arte da narración oral grazas á clase maxistral que impartirán o
xaponés Yoshi Hioki e mais a turolense Maricuela.
30 anos coa tradición
Leilía naceu no ano 1989 da man de seis mulleres decididas a recuperar do esquecemento a tradición oral galega. Foi así como as irmáns Ana e Rosario Rodríguez, Mercedes Rodríguez, Montse Rivera e mais as tamén irmás Felisa e Patricia Segade comezaron a súa singradura como cantareiras e pandeireteiras cun repertorio que amosa as súas recollidas de coplas tradicionais galegas. Nestes trinta anos de traballo, Leilía foi quen de manter viva a tradición e de abrir novos camiños musicais sen se traizoar. Algúns galardóns que recoñecen o seu labor son o premio Mellor Espectáculo Europeo ao Hent Sant Jaquez no European Forum Woldwide Music Festivals 1993, ou o Premio á Mellor Canción en Galego por Pedras contra tanques na VIII Edición dos Premios da Música (2004), entre outros. Na discografía do grupo figuran Leilía (1994), I é verdade i é mentira (1998), Madama (2003), Son de Leilía (2005) e Consentimento (2011).
Actividade complementaria da exposición ‘Viaxe polo mundo da
máscara’, de Mercedes Vázquez Saavedra (do 22 de febreiro ao 31 de marzo, Sala
Multiusos do MPLugo)
Data: martes, 12 de marzo de 2019, ás 19:00h.
Lugar: Sala Multiusos do MPLugo
Entrada libre ata completar aforo.
Presentación do acto a cargo da deputada delegada de Cultura
da Deputación de Lugo, Pilar García Porto.
Interveñen:
Mercedes Vázquez Saavedra, escritora e fotógrafa autora da
exposición de fotos sobre a recolleita etnográfica arredor do mundo da máscara
en Galicia e Portugal.
Juan González Pérez, representante do Entroido Ribeirao.
Teddy López Pedredo, representante do Oso de Salcedo.
Mª del Rosario Fernández González, responsable do
departamento de Etnografía e Artes Decorativas do Museo Provincial de Lugo e da
montaxe da Colección Xoan Anllo de arte africana no mesmo museo.
Modera: Aurelia Balseiro García, directora do Museo
Provincial de Lugo.
O Festival Atlántica (véxase arquivo ao programa) comeza a súa sétima edición con máis actuacións e sedes ca nunca
· A canaria Laura Escuela
ofrecerá unha función de ‘Animaladas’ na Aula de Pediatría do CHUS
· Pep Bruno deleitará a
nenos e maiores con ‘Na miña mochila traio contos’ na librería Follas Novas
·
Vero
Rilo e Paula Romero pecharán a xornada con ‘Por unha peseta’ na Borriquita de
Belem
O Festival Atlántica comeza este martes, 12 de marzo, a súa sétima edición, que se vai desenvolver ata o vindeiro día 23 en 16 concellos de toda Galicia: Santiago de Compostela, Ferrol, Lugo, Lalín, Teo, Pazos de Borbén, A Fonsagrada, Viveiro, Monforte de Lemos, Guitiriz, A Coruña, Ourense, Vigo, Rianxo, Brión e Cuntis. Están programadas máis de 90 funcións dirixidas a todos os públicos e nas que participarán unha trintena de artistas internacionais e nacionais.
Como salienta a súa directora, Soledad Felloza, trátase do “encontro de narración oral máis grande da Península Ibérica” e de Galicia, “un referente do mundo da lusofonía”. Seguindo a liña doutras edicións, Atlántica recunca con espectáculos para todos os públicos e en espazos diversos. Volverán as contadas en lingua de signos, para bebés e para os maiores, e tamén os paseos con contos. As historias tomarán os teatros, as bibliotecas, os centros cívicos, os bares, as rúas, os parques e mesmo os cemiterios. O festival vai estrear novos formatos, como os contos de orella a orella nas rúas, as contadas cos cans nos parques e tamén haberá tapas atlánticas nos bares e tabernas.
Un triplete para comenzar
A primeira función de Atlántica 2019 vai ser, a partir das 18 horas, na Aula de Pediatría do Hospital Clínico Universitario de Santiago. A narradora tinerfeña Laura Escuela levará ata alí as súas ‘Animaladas’, unha sesión de historias tradicionais e álbums ilustrados cos animais como protagonistas que estará acompañada por instrumentos musicais.
Á mesma hora na librería Follas Novas estará o contador Pep Bruno de Guadalaxara. O artista brindará unha sesión do seu espectáculo ‘Na miña mochila traio contos’, dirixido ao público familiar con entrada gratuíta ata completar aforo. Unha invitación a descubrir todas as historias que Bruno vai colleitando nas súas viaxes polo mundo e que constitúen unha auténtica festa da palabra dita.
A primeira xornada do Festival Atlántica rematará cunha función de ‘Por
unha peseta’ da compañía galega Apatacón no local Borriquita de Belem (21 h, 6
euros, venda no local). Neste espectáculo conxunto de Vero Rilo e Paula
Romero converxen voz narrada e cantada “para atopar canto vale unha
peseta”. Historias de vida próximas e afastadas que se xuntan nunha peza para
achegar a partes iguais o humor, a sensibilidade e a tenrura propias da nosa
xente. ‘Por unha peseta’ é unha volta aos tempos dos nosos devanceiros, pero
desde un punto de vista actual que respecta os seus saberes, tradicións, historias
e retranca.
Laura Escuela (Tenerife) é mestra en Educación Infantil, licenciada en Psicopedagoxía e conta, a maiores, cun Mestrado en Promoción e Animación Lectoras. Traballa desde hai máis de dez anos arredor do mundo da literatura infantil, a música e a discapacidade. Dedícase á narración oral desde o 2008 e cómpre salientar que nos últimos anos ten levado a cabo proxectos pioneiros de sesións de bebecontos en bibliotecas de Canarias.
Pep Bruno, barcelonés afincado en Guadalaxara, é licenciado en Filoloxía Hispánica, Teoría da Literatura Comparada e diplomado en Traballo Social. Comezou a contar contos en 1994 e desde aquela xa percorreu numerosos festivais de todo o mundo compartindo historias para nenos e adultos. Compaxina a súa actividade como narrador coa súa faceta de blogueiro e coa impartición de cursos, conferencias e obradoiros literarios e de creación. Tamén organiza actividades de animación á lectura, escribe artigos de reflexión en revistas especializadas e colabora decote cos medios de comunicación. No ano 2010, coa obra ‘La familia C’, ganou o III Premio Internacional Compostela de Álbum Ilustrado outorgado pola Editorial Kalandraka en colaboración co Concello de Santiago. Os seus libros están traducidos a máis de dez linguas.
Vero Rilo é
contadora e educadora. No ano 2013 decidio mergullarse no eido da narración e
formou a compañía Daboapipa e, máis tarde, o dúo Rilo&Penadique a carón de
Sonsoles Penadique. É unha participante habitual dos encontros narrativos
galegos e tamén das programacións das redes AGADIC, Cultura no Camiño, Programa
Apego, Deputación de Lugo, Deputación da Coruña, etc. É unha das transmisoras
de emocións máis importantes do momento, unha narradora cunha forza, técnica e
expresividade que a fan única e inesquecible.Paula Romero é unha
cantora galega que medrou arredor da música tradicional. Petou forte na
pandeireta desde nena e foi máis adiante cando estudou canto moderno. Na
actualidade está a traballar nos proxectos De Vacas, A Gramola Gominola e Coro
Encaixe.
