por Daniel Irimia Yáñez | Ago 10, 2018 | Autores/as, Novas, Xeral
Xustificación:
As últimas tendencias demográficas galegas non só advirten dunha diminución de habitantes, senón tamén dun progresivo éxodo rural. Ademais a reducida oferta de actividades de aprendizaxe, ocio ou entretemento no interior galego e durante os períodos estivais, da lugar á masificación do arco atlántico galego e como consecuencia a un despoboamento notorio nas comarcas do interior. Así pois, con este proxecto preténdese executar numerosas liñas de acción para atraer a xuventude galega ao medio rural, mediante a posta en valor da riqueza ambiental, etnográfica e cultural dunha comarca eminentemente rural como é a Terra Chá.
Actividades
e características do curso:
- Rutas guiadas a distintos enclaves chairegos de alto valor natural e cultural.
- Talleres: elaboración de produtos a partir de plantas medicinais, análise da calidade das augas dos ríos mediante indicadores biolóxicos e identificación de quirópteros mediante ultrasóns.
- Visita á distintos elementos do patrimonio material etnográfico da Terra Chá.
- Visita á Casa-Museo Manuel María e interpretación do legado cultural do poeta.
- Aloxamento en pensión, almorzo e transporte.
- Dotación de material para as labores de campo.
- Agasallos.
Datas de celebración:
Do 12 ó 14 de outubro de 2018.
Lugar de celebración:
O curso comeza o venres 12 de outubro ás 9:00 na Casa das Insuas de Rábade (Rúa Xosé Pardo e Pardo Montenegro, Nº 27, Rábade, Lugo). Partindo da mesma, produciranse as saídas do bus cara os distintos enclaves da comarca.
Inscrición e requisitos:
A inscrición, o aloxamento e todas as actividades do curso son completamente gratuítas. O período para inscribirse comprende do 1 ao 7 de outubro. Os únicos requisitos serán estar empadroado nun concello galego, ter unha idade comprendida entre os 16 e 35 anos e traer roupa e calzado adecuados. Asemade, estipúlase en 30 o número límite de prazas ou participantes. Os interesados/as deberán poñerse en contacto con algún dos membros da dirección.
Dirección:
Daniel Irimia (680820350, danielirimia@hotmail.com)
Miguel Fernández (649572949, miguelfernandez.labrada@usc.es)
Máis información:
No seguinte enlace poderedes consultar/descargar a memoria completa do proxecto onde se atopa o programada das actividades detallado polo miúdo, amais do cartel anunciador.
https://drive.google.com/open?id=1wNnibIwOrYh1pqRIKyhMwjENYXmLEzlv
por martinho | Ago 9, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
O AMOR POR TERRA
O vento de ontem à noite derrubou o Amor
que, no canto do parque mais misterioso,
sorria, brandindo seu arco, malicioso
cuja aparência nos fez um dia supor!
Esse vento da outra noite o derrubou! O mármore
à brisa matinal gira esparso. E contrista
olhar o pedestal, onde o nome do artista
com esforço lê-se à sombra duma árvore.
Oh! Que é triste olhar tão só o pedestal
e pensamentos bem penosos vêm e vão
e no meu sonhar a profunda comoção
evoca um futuro solitário e fatal.
Como é triste! – E tu, n’é? Estás afetado
com imagem tão triste, fitando à toa
a borboleta de ouro e púrpura que voa
riba do destroço no caminho espalhado
L’amour par terre
Le vent de l’autre nuit a jeté bas l’Amour
Qui, dans le coin le plus mystérieux du parc,
Souriait en bandant malignement son arc,
Et dont l’aspect nous fit tant songer tout un jour!
Le vent de l’autre nuit l’a jeté bas ! Le marbre
Au souffle du matin tournoie, épars. C’est triste
De voir le piédestal, où le nom de l’artiste
Se lit péniblement parmi l’ombre d’un arbre,
Oh! c’est triste de voir debout le piédestal
Tout seul! Et des pensers mélancoliques vont
Et viennent dans mon rêve où le chagrin profond
Évoque un avenir solitaire et fatal.
Oh! c’est triste! – Et toi-même, est-ce pas! es touchée
D’un si dolent tableau, bien que ton oeil frivole
S’amuse au papillon de pourpre et d’or qui vole
Au-dessus des débris dont l’allée est jonchée.
https://i1368.photobucket.com/albums/ag182/Trianarts7/Personajes%20-%20Blog%20-%202/PaulVerlaine3byEugeneCarriegravere-firma_zps2a85118e.jpg~original
por martinho | Ago 7, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Publicacións, Xeral
A SAUDADE DA IALMA é o novo poemario que editamos no #EstraperloCulturalia. Branca Villar Alvariño é a autora, unha poeta desa estirpe diazcastriana daquelas terras guitiricense, concretamente de Labrada, que tenhen no camiño real da Granxa e do vello mosteiro unha arteria directa ao corazón do Vilariño.
Labrada é tamén poesía, poesía do corazón da terra e poesía con nomes de mulleres que como Luz Campello García remexen no inventário do proibido e afondan na saudade da ialma. Branca, nasceu poeta, poeta saída da terra á que tanto amou o seu pai, Antón María Villar Cancelo, un histórico loitador da patria que deixou na sua filla a encomenda desa ialma que só a partir é quen de transmitir.
Branca Villar forma parte desa estirpe chairega e Guitirica de novos poetas que non poderían ser outra cousa porque nas súas veas, ademáis de sangue circula a mesma ialma de Diaz Castro e a terra que agroma froitos e versos floridos.
Así no Estraperlo Culturalia, estamos honrados de dar cabida a tanta criación e moito máis si ven desa terra Labrada.
Desfrutade, pois, desta saudade da ialma nos versos de Branca Villar Alvariño, no seguinte enlace.
por martinho | Ago 7, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
MEU SONHO FAMILIAR
Por vezes tenho um sonho muito estranho e pungente
De uma ignota mulher, que eu quero e que ela me quer,
E que não é, é certo, uma única mulher
Nem bem outra, de fato, que me ama e que me sente.
Pois é que ela entende o meu coração, transparente
Para ela só, ai!, não é um problema qualquer
Só pra ela, e a minha testa pálida, se quiser,
Chorando, ela mudaria em frescor envolvente.
É castanha ela, quiçá loira ou ruiva? Isso ignoro
O seu nome? Eu lembro que ele é doce e sonoro,
Como os amantes que a vida exilou para além.
Sua olhada é igual à duma estátua antiga
Com uma voz distante, calma e séria ela tem
As seguras inflexões de muda voz amiga.
MON RÊVE FAMILIER
Je fais souvent ce rêve étrange et pénétrant
D’une femme inconnue, et que j’aime, et qui m’aime,
Et qui n’est, chaque fois, ni tout à fait la même
Ni tout à fait une autre, et m’aime et me comprend.
Car elle me comprend, et mon cœur, transparent
Pour elle seule, hélas ! cesse d’être un problème
Pour elle seule, et les moiteurs de mon front blême,
Elle seule les sait rafraîchir, en pleurant.
Est-elle brune, blonde ou rousse ? — Je l’ignore.
Son nom ? Je me souviens qu’il est doux et sonore,
Comme ceux des aimés que la Vie exila.
Son regard est pareil au regard des statues,
Et, pour sa voix, lointaine, et calme, et grave, elle a
L’inflexion des voix chères qui se sont tues.
(De Poèmes saturniens, Vanier, 1902, Œuvres complètes, volume I (p. 15).).
http://www.larousse.fr/encyclopedie/data/images/1003862-Paul_Verlaine.jpg
por martinho | Ago 3, 2018 | Autores/as, Literaria, Novas, Xeral
O pasado 21 de Xullo celebramos en terras de Chantada o “I Encontro da Irmandade poética galega”. Reunímonos ao redor de cincuenta persoas. En primeiro lugar os organizadores (Anxo Boán Rodríguez e José Carlos Ulloa García) demos a benvida e falamos do que pretendemos coa creación desta Irmandade e cos Encontros, que imos celebrar, cando menos, anualmente. A continuación houbo un recital poético. Vinte poetxs, de distintas partes de Galicia, recitaron poemas da súa autoría, relacionados coa Ribeira Sacra e o viño (temasdo Encontro). Estivemos acompañados polos Irmáns Melaque, que tocaron varias pezas durante o acto, rematándoo co Himno galego. Ao finalizar o recital entregóuselles un diploma de participación a cada un dxspoetxs, a modo de recordo.
A continuación celebramos un xantar de fraternidade no Restaurante “A Sardiñeira” do Saviñao, regada polo viño da Ribeira (Nogueira) de Boán, co que nos agasallou. As botellas, como non podía ser doutro xeito,estaban etiquetadas con sonetos do avogado, escritor e poeta, Anxo Boán Rodríguez. A alegría, a amizade, e o feito de atoparse persoas coas mesmas inquedanzas foi o denominador común deste xantar.
Logo fomos á Igrexa de Santa María de Nogueira, (a Capela Sixtina galega), a desfrutar da súa beleza. Fixo de Cicerone, o tamén escritor, Xosé Lois García, que non só nos falou dos frescos da Igrexa, senón tamén da pegada do Románico na nosa Ribeira Sacra. Rematou o Encontro na adega “Terras de Bendaña”, onde compartimos unha merenda. O dono da adega, Ramón Rodríguez Porto, tamén poeta, agasallounos cunha degustación dos seus caldos á sombra das nogueiras. De aí, ao redor das novedo serán, empezamos a partir aos nosos lugares de orixe, pensando xa no vindeiro Encontro da Irmandade.
Velaí o enlace a que amosa a crónica videográfica deste I ENCONTRO DA IRMANDADE POÉTICA GALEGA.
José Carlos Ulloa García
