Este sábado, 15 de abril, ás 18 horas, o programa da TVG Desertores do asfalto, producido por NÓS, produtora cinematográfica galega, estará na Casa-Museo Manuel María para proxectar tres historias que veñen de gravar en Outeiro de Rei. Concretamente as protagonistas son a artesá especializada en cestaría e tecidos e veciña de Cela, Idoia Cuesta, a oleira e veciña de Bonxe, Pepa Lombao e o gandeiro de San Clodio e animador do proxecto Vida de Aldea, Xosé Ramón Rodríguez.
Por tanto este sábado darán a coñecer ás súas protagonistas, e a todos aqueles que se queiran achegar e acompañar, o resultado das gravacións feitas. Coas historias e coa exhibición deste sábado montarán un capítulo, que presenta Rocío Barrio, e que se exhibirá nos próximos meses na televisión pública.
Desertores do asfalto é un programa televisivo que vai pola súa terceira temporada percorrendo Galiza e que tenta pór en valor a cultura popular, a innovación no rural, as tradicións que se mesturan co novo e o día a día das parroquias e da súa veciñanza…
O fío, que pode sempre romper. Flutuando nos territorios do medo, gaiola infame, anuladora.
E, entre o medo, o lugar desde o que miro e o lugar desde o que son mirado. Ambos construíndo (me). Conformándome no territorio das ilusións fracturadas. No que son non sendo.
As ruínas nas que me recoñezo. E nas que vexo aínda un fogar. Un fogar que me habita.
O acto contará coa presenza da autora do libro, LUZ CAMPELLO; con PILAR MASEDA e LUZ AIRADO, poetas da NPG, e con MARISA BARREIRO, presidenta do IESCHA.
Acabamos de estrear a primavera. Velaí uns poemas que fan alusión á estación florida do ano
NATUREZA EN PRIMAVERA
Xa sei que vés de arribar dunha longa e fría viaxe, que aínda o teu corpo non ten quentura dabondo. Pero noto que comezas a amosar unha nova roupaxe, con esa gama de azuis e verdes que tanto nos engaiola. Un lixeiro nordés bota por terra o teu florido chapeu e deixa albiscar uns brancos e fermosos cabelos. Imperturbable, douta e vella mestra, ensínasnos o ciclo eterno da nosa existencia, e de novo, outra vez máis, amósaste coas túas mellores galas, ti que tan pronto fas entristecernos coma aledarnos. Quero mergullarme de cheo no teu vexado e débil existir, e contigo compartir o rechouchío harmonioso dos merliños, o primeiro cucar do arteiro paxariño, o croar das ras nas charqueiras. Quero volver a ver polas noites as píntegas e os sapos cruzar as corredoiras, escoitar o canto dos grilos e ollar coma a velliña fai o caldo. Hoxe, benquerida e venerada natureza dás os primeiros pasos cara ao teu novo estado, e acios de amarelas e recendentes mimosas acicálanse para mellor engalanar o teu ben lucido verdor, ao tempo que se rompe o silencio polo grallar dunhas pegas rebordás empoleiradas no curuto dunha rebola, ou polo asubío dun árbitro e o bourear de cativos que moi preto se divirten xogando ao deporte rei. Sentado no valo da leira olfacteo o grato cheiro a herba fresca, mentres acariño ao meu asustadizo e inquedo gatiño. Ao fondo, carballeiras espidas, agardan a chegada de novos aderezos e unha fumareda xurdida dun eido lixa o teu estreado traxe azul. Un grupo de mozos e mozas, nas mans uns ramos de flores, entran no camposanto, mentres ao lonxe, soa o estrepitoso ruído dunha motoserra. Érgome e ollando para o ceo diviso un ronsel branco dun reactor que semella converxer co teu cano cabelo. Paseniñamente, con Tigre no colo, camiño cara á casa… Unha saborosa empanada de liscos e un bo Mencía, por min agardan.
……………………………………………………………………..
Procuro nos teus ollos o verdor da primavera, o canto dos paxaros de Vivaldi, as adolescentes chorimas, aquel vinte e cinco do setenta e catro, Grândola Vila Morena… E só atopo a ollada triste da soidade, apenas un fío de esperanza.
……………………………………………………………………………………….
C or amarela H ospitalaria flor O rnato dos nosos montes R aíña da primavera I cona da galeguidade M iña A dorada adolescente. ……………………………………………………………………………………
Primavera, soños de margaridas, axóuxeres na distancia.
Primavera, gacela en celo
na foresta da virxindade.
Primavera en clave de sol, melodía que se extingue.
………………………………………………………………………………..
Bebín da cunca da alba O celme da túa querenza Chegou a primavera Nas ás dun novo amencer Ardendo mais sen queimar ………………………………………………………………………………………………………..
Escribo domingo primavera sinfonía cuarta de Mendelssohn mentres a mañá pasa engorde e unha gaivota alba e solitaria sobrevoa un ceo aínda cinsento. Escribo Florencia Roma Venecia o sol tenuemente comeza a asomar e abro a xanela para imaxinarte desbordante luz do sur. Escribo Andante con moto beldade música Italia Minueto con moto moderato o sol aloumiña o meu rostro e unha lixeira brisa sansanica docemente o folio. Escribo Saltarello acuarela napolitana.
O Concello de Vilalba, coa colaboración de Culturalia GZ, convoca a quinta edición do Certame de Microrrelatos DÍA DO LIBRO 2023, para conmemorar a homónima eferméride literaria.
