Título: O FÍO
O fío, que pode sempre romper. Flutuando nos territorios do medo, gaiola infame, anuladora.
E, entre o medo, o lugar desde o que miro e o lugar desde o que son mirado. Ambos construíndo (me). Conformándome no territorio das ilusións fracturadas. No que son non sendo.
As ruínas nas que me recoñezo. E nas que vexo aínda un fogar. Un fogar que me habita.
O fío, que pode sempre coser.