por martinho | Jun 6, 2017 | Autores/as, Creación
En San Sebastián, a 3 de xuño de 2017, na sede social da Casa Galicia en Gipuzkoa, reunidos os membros do xurado: Don Xosé Estévez, Dona Rosalía Ferreiro e Dona Ana Bastos e, actuando como secretario sen voz nen voto, Don Manuel Gómez; acordan que os premiados do V Certame de poesía en lingua galega “Manuel María” sexan:
1º premio: Rocío Leira Castro (CEE – A Coruña)
Poema número 55 – Obra: O TEU EXTERMINIO SOBRE MIN
2º premio: Martiño Maseda Lozano (Vilalba – Lugo)
Poema número 72 – Obra: TI, (DES)AMOR
3º premio: Lucía Amaro Losada (Monforte de Lemos – Lugo)
Poema número 65 – Obra: EGÓLATRA
O xurado quere facer constar o importante nivel de calidade acadado por tódolos participantes.
por Andre da Ponte | Jun 6, 2017 | Autores/as, Creación
Nos campos da soidade minha ferida
errante e sem consolo vai calada,
perseguindo a sombra duma pegada
que nutra e reconforte a minha vida.
A chama nas lembranças estendida
mantém ainda a esperança ousada
e amar resignado é a aguilhada
que punçoa a minha alma desprendida.
A luz da existência está extinta,
só aguardo que a tristeza vizinha
que rói, nutra a dor e não desminta
o tempo que se foi e ainda acarinha
a angústia de voltar. Não me minta
o recordo que junto a mim caminha…
[Do livro inédito “Sonata dum quebrado violino”]
http://www.ecoticias.com/userfiles/2016/Mar_28/RANAS14_33_original.jpg
por Emilia Martínez Fuentes | Jun 5, 2017 | Creación, Xeral
O sono encheu os meus ollos
e durmínme, nas pólas da primavera temperán
abalada polos versos dun poema,
e durmín
saboreando a felicidade nos meus beizos,
envolta na maxia da poesía,
nese bico pendurado dunha ilusión…
e durmínme,
e os meus ollos pechados seguen a soñar
cunha lembranza, cunha bágoa,
cunha morea de versos,
coma un manto de brétema
que coida o sono,
e se espalla polo chan da lembranza…
por Andre da Ponte | Jun 4, 2017 | Autores/as, Creación
Quem lhe há dar ao coração um só minuto
antes da mágoa soltar sem arte?
Quem certeza lhe há doar, que descarte
o tão severo passado absoluto?
Quem submeterá sem clamor nem luto
o seu fluir que de nengures parte?
Quem lhe referirá calado aparte
no teatro do mundo irresoluto?
Quem lhe restituirá sua ferida
já lindada no marco da paisagem?
Quem ousará sulcar a triste vida?
Bate a tua bágoa de estiagem
a sós, com quietude recolhida
da profunda azedume sem sondagem.
[Do livro inédito “Sonata dum quebrado violino”]
http://static4.elblogverde.com/wp-content/uploads/2015/10/hoy-es-el-primer-dia-del-invierno-solsticio-de-invierno-importancia-en-la-antiguedad-600×337.jpg
por Andre da Ponte | Jun 4, 2017 | Autores/as, Creación
Aqui, onde a triste sina me desterra,
contigo estou, amor, ainda sem ver-te.
Importa só, meu bem, o de querer-te,
que tudo o mais nada importa se se erra.
Sei que hei findar, e há me sobrar a terra
se na memória falha de perder-te,
eu bem seguro estou que haverei ter-te
guardada dentro da alma que te cerra..
Se possuo no cerne pensamento,
verá que a lembrança será adida
o que aos meus olhos já lhe estorva a sorte.
E assim que deste longo afastamento
só o teu recordo me guarde a vida,
porque não te lembrar já é eterna morte
https://static.tumblr.com/99712c177139c7d8352e38267b385d79/rscswfm/OsYoplstt/tumblr_static_tumblr_static_33qf976t1sg0cc88w4sowsogs_640.jpg