POEMAS PENDURADOS DE FAROLAS: LUMES NUNCA MÁIS!! por Antón de Guizán

POEMAS PENDURADOS DE FAROLAS: LUMES NUNCA MÁIS!! por Antón de Guizán

Un ano máis, e van tres, nos primeiros dias de 2018, as farolas do concello natal do poeta Díaz Castro lucirán poesía con mensaxe social.

A NPG Nova Poesia Guitirica, a Asociación Sócio-Cultural Lareira de soños e o portal literário dixital Culturalia GZ organizan a terceira edición de POEMAS PENDURADOS DE FAROLAS.

Se en 2016 supuxo a estrea con poemas da NPG, e na segunda, foi adicada á temática contra a violéncia machista,para este ano 2018 o lema será LUMES NUNCA MÁIS e coa novidade dunha convocatória aberta a quen queira participar.

Como xa levamos feito desde o seu início, um poema de Xosé María Díaz Castro figurará entre o conxunto dos que decorrem as farolas guitiricense de Lagostelle e Parga, e neste caso será o poema ESMERALDA, homenaxe á natureza e á importância das cousas pequenas, que inspirou ademáis o recente #CertameVilariñas de micropoesía que con tanto éxito se ten iniciado.

Num mundo cada dia máis prosaico, a poesia axuda a humanizar e mudar desde o compromiso e neste caso desexando mudar conciencias não só de persoas, senón dos poderes para evitar lacras que ennegrcen o nóso país, que nós empobrecen e deixan un mundo peor ás xeracionalmente que nos sucedan. Por iso a temática da vindeira edición é LUMES NUNCA MÁIS, para axudar a non esquecer, pois a memória é aprender…

#PoemasPenduradosDeFarolas  desde xa mesmo pode recibir poemas para a terceira edición, que serán distribuídos polas farolas de Guitiriz e alarga a comenzos de 2018 e posteriormente editados nos portais dixitáis www.culturaliagz.com e www.galiciadigital.com En formato libro para descargar. A estrutura e rima son livres e a temática deste ano ten que estar relacionada com lema LUMES NUNCA MÁIS. Podedes remitilos en formato word (para homologar imaxe e maquetar, non se alterará o contido nin a estrutura) a

dosvilares@gmail.com

info@culturaliagz.com.

Data limite: 28 de decembro.

 

Os Vilares, lareira de soños
dosvilares@gmail.com
+34 662 183 149
www.dosvilares.com
www.facebook.com/osvilares
twitter@dosvilares1

A POESÍA VIVE EN GUITIRIZ

A POESÍA VIVE EN GUITIRIZ

Aínda non pasaron dous anos desde aquel 3 de outubro de 2015 no que un grupo de poetas novos de Guitiriz honraban a Díaz Castro no XXV cabodano na igrexa dos Vilares. Aquel grupo foi bautizado por Armando Requeixo co nome de #NovaPoesiaGuitirica NPG e véu a luz con un fermoso manifesto da súa autoría publicado no premiado blog Criticalia.

O que podería parecer un bonito acto froito da resaca das letras galegas adicadas ao poeta do Vilariño o ano anterior, convertiuse nunha iniciativa estábel e dinámica que deu lugar a diversos recitais poético-musicais en Guitiriz e noutras localidades, orixinando propostas, como a dos poemas pendurados das farolas ou o certame de micropoemas <VILARIÑAS>, xornadas arredor de Díaz Castro e Manuel María, participación dos diferentes compoñentes do grupo en recitais en distintas localidades, participación en diversas publicacións colectivas e mesmo que se teñan musicado poemas dalgunha poeta da NPG.

Desde aquela, a Nova Poesía Guitirica ten medrado en integrantes e en recoñecemento. Ao grupo da igrexa dos Vilares do 3 de outubro de 2015 con Judiña de Lea, Mar Beres, Luz Campello, Jaki S.Quintela, Xosé Antón Cascudo, Fátima Fernández e Pas Veres, sumáronse despois André da Ponte, Adriana Quijada e Xelo Teijido nunha composición heteroxénea de estilos e uniforme na ideia de sumar arredor da admiración polo poeta do Vilariño.

Recitais poéticos en Sada, Vilalba, Compostela, Mondoñedo, Ferrol e en San Sadurniño, contaron con xente da NPG, así como publicacións colectivas en formato tradicional e en soporte dixital. A menos dun mes de cumprirse dous anos daquel 3 de outubro de 2015 no que, ademais do público, participaron nomes tan importantes como a própria alcaldesa, Xulio Xiz, Man Castro e Alfonso Blanco, podemos afirmar que a poesía reside en Guitiriz, nos versos d@s afillad@s de Pepe, na parróquia dos Vilares, no lugar do Vilariño, na casa de Díaz Castro, #ACasaDaXente.

 

*Información facilitada pola Asociación OS VILARES, LAREIRA DE SOÑOS

 

Os Vilares, Lareira de Soños 
dosvilares@gmail.com
+34 662 183 149
www.dosvilares.com
www.facebook.com/osvilares
twitter@dosvilares1

LIBRO DAS VILARIÑAS 2017

LIBRO DAS VILARIÑAS 2017

Abundante foi a participación nesta primeira edición do Certame das Vilariñas 2017 convocado pola Asociación Sociocultural Lareira de Soños e o colectivo poético NPG (Nova Poesía Guitirica), para honrar a figura de Xosé María Díaz Castro, o gran poeta galego nacido precisamente na parroquia de Os Vilares en Guitiriz. Igualmente foi elevada a cifra de Vilariñas presentadas ao citado Certame. Autores noveis nestas lides poéticas competiron ao carón de autores xa consagrados.

E tal e como se anunciara, Culturalia GZ tivo a honra de encargarse da publicación de todas as Vilariñas, tanto as que resultaron gañadoras como as restantes que participaron no concurso, pero que non obtiveron galardón.

Facede clic aquí para proceder á descarga. (Clic no botón dereito e Gardar enlace como)

ANDRÉ DA PONTE A DIAZ CASTRO

ANDRÉ DA PONTE A DIAZ CASTRO

#SalvemosACasadeDiazCastro

#ACasadaXente

Meus muito queridos amigos,

 há anos, já vão alá muitos anos, que escrevi este soneto do que me orgulho, pois penso que é dos mais belos e sentidos que já escrevi nunca.

 Espero desculpeis a minha vaidade, mas também é uma homenagem a dous amigos, dous artistas muito queridos e dous vilaregos de pró.

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 NO PASAMENTO DE DIAZ CASTRO

 “E um cão que ficava deitado, ergeu a cabeça e as orelhas: era Argos, o cão do pacente Ulisses, a quem criara, ainda que dpois não usara dele porque tivo de partir para a sagrada Ilião”

 (Homero)

 …………………………………………………………………

 Honor àquele que navegou os mares

para voltar à Pátria inesquecida

e envolto na saudade lentescida

nos trouxo a nau povoada de cantares.

Bogache junto a nós para nos dares

nimbos de luz, e agora, na partida,

fica um recendo a erva florecida,

Ulisses Diaz Castro dos Vilares.

Por Vilarinho a terra se outoniça

e bruam os bois longos letargos:

«Um passo adiante e outro atrás, Galiza»

Um dia hão voltar passos amargos

e bandeiras de Parga a Pastoriça

quando te reconheçamos. Como Argos.

 :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

NOTA

 Raul Rio deu-me a má notícia do falecimento do grande poeta e eu escrevi este soneto em homenagem o dia de quarta-feira, 3 de Outubro de 1990.