por martinho | Nov 2, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Novas, Publicacións, Xeral
Venho de traduzir este imprescindível ensaio, produto duma palestra, do grande poeta francês Paul Valéry. Pensei que, antes de enviar a tradução do genial poema “Cemitério Marinho” – uma das obras poéticas indispensáveis de toda a literatura em todas as línguas e latitudes – da que só me resta escrever algo sobre a poética deste grandíssimo poeta, que fecundou de maneira absoluta a visão que se tem sobre a poesia para a gente toda (sejam eles e elas leitores e leitoras de poesia ou não o sejam -.achei, digo, publicar este ensaio que oferece a visão que o poeta de Sète sobre a arte da palavra em verso. Isto é, uma ideia sobre a obra poética tanto no que diz respeito da teoria (Sobre a Poesia) quanto no que diz da prática (Cemitério Marinho).
por martinho | Oct 29, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Publicacións, Xeral
PURA VIDA é María Pereira a poeta betanceira con orixes en Becerreá. Esta documentalista é forza e sensibilidade a un tempo, alegría e compromiso. Escribe o que é e o que sinte disparando ao corazón de quén lee.
María, que é voceira dos mariñeiros galegos que reivindican os seus dereitos en Noruega (de aí o alcume cariñoso de OSLITA), agasállanos con este poemario que resume no titulo o que transmite: PURA VIDA. Na loita, na solidariedade, no amor polos seus, no compromiso social, nas ideas e aficións e na amizade máis aló da morte (o libro vai adicado a unha amiga que morreu prematuramente).
Compoñente dos grupos poéticos PM Voces Poéticas do Mandeo e da NPG Nova Poesía Guitirica, forma parte tamén da Asociación Gastronómica Cultural Lar de Unta de Betanzos na que é grande activista da área de cultura e cos que temos colaborado e onde tamén realizaremos o 3 de novembro a presentación , no programa de novidades #DoTtinque, deste poemario dixital do #EstraperloCulturalia con un acto poético de homenaxe a Sila, á que vai adicado conxuntamente coa súa filla Ángela.
Así pois, disfrutádeo e descubride a María Pereira, e aqueles/as que xa a coñecedes, afondade máis a través desta PURA VIDA. Paga a pena.
Para descargar o libro en PDF de maneira gratuíta, ide ao ENLACE.
por martinho | Oct 5, 2018 | Autores/as, Creación, Novas, Publicacións, Xeral
Os Vilares deu ao poeta, criado nas terras de trapeiros e canteiros, zoqueiros, de labregos e tamén de ferreiros. Non é casualidade que a “capital” da parróquia se chame As Reixas que como definiu o profesor Gonzalo Navaza para o libro de Pas Veres, As Reixas, puidera ser derivado de reixas de ferro ou ben, o máis probable, da labor de voltear a terra cun arado, en plural.
En calquera caso, os ferreiros son parte fundamental na historia e non o son menos na historia do noso rural. Os oficios complementan as necesidades dos labregos fabricando toda unha diversidade de apeiros que facilitaron en tempos moi duros a vida dos nosos antergos. Oficios que deixaron pegada no noso patrimonio arqueolóxico e etnográfico e dos seus autores e artes temos coñecemento por persoas como Raúl Río, que é desa xente que silenciosamente, vai recollendo, co seu ouvido de grande escoitador, coas suas cámaras e coas súas letras a memória do que aconteceu.
Así llo recoñeceron premiandoo coa Navalliña de Manuel María os da irmandade do poeta, do que foi grande amigo persoal e así a própria parróquia da que é orgulloso indíxena, Os Vilares, nomeandoo Trapeiro de Honra no ano en curso.
Raúl ten alma de cronista, testemuña ao pé do presente con vocación de historia e tamén coidador daquelas cousas pequenas que é quen de valorar e convertir en importantes tal e como o seu benquerido Díaz Castro plasmou mesas herbas pequerrechiñas sen as que o mundo non sería nada.
Desta volta deixa aquí para quen lle poida interesar e para os que veñan detrás, outro anaco desas pequenas herbas de ferro mildeadas por xentes humildes pero coa firmeza do metal e un corazón grande como o universo enteiro.
Este traballo de Raúl sairá en forma de artigo, máis curto en outros medios, máis aquí temos a sorte de contar co traballo íntegro, o que agradecemos e do que nos sentimos honrados.
A forxa de Raúl, non fai ferros, rescata ferreiros do óxido dos tempos nesa homenaxe da memoria e do respeito ao noso pasado, que é a maneira de fornecer o futuro. Os Ferreiros dos Vilares, da Chaira e do mundo enteiro son, somos os que petando no ferro do presente debemos forxar un mundo mellor…
O noso respeito a Raúl Río, ferreiro.
Velaí o enlace a dito documento.
por martinho | Ago 21, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Publicacións, Xeral
O grande André Da Ponte verte ao galego-portugués os catro sonetos que encabezan os catro grandes concertos de Vivaldi.
No seguinte enlace podemos acceder a dita tradución.
por martinho | Ago 7, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Publicacións, Xeral
A SAUDADE DA IALMA é o novo poemario que editamos no #EstraperloCulturalia. Branca Villar Alvariño é a autora, unha poeta desa estirpe diazcastriana daquelas terras guitiricense, concretamente de Labrada, que tenhen no camiño real da Granxa e do vello mosteiro unha arteria directa ao corazón do Vilariño.
Labrada é tamén poesía, poesía do corazón da terra e poesía con nomes de mulleres que como Luz Campello García remexen no inventário do proibido e afondan na saudade da ialma. Branca, nasceu poeta, poeta saída da terra á que tanto amou o seu pai, Antón María Villar Cancelo, un histórico loitador da patria que deixou na sua filla a encomenda desa ialma que só a partir é quen de transmitir.
Branca Villar forma parte desa estirpe chairega e Guitirica de novos poetas que non poderían ser outra cousa porque nas súas veas, ademáis de sangue circula a mesma ialma de Diaz Castro e a terra que agroma froitos e versos floridos.
Así no Estraperlo Culturalia, estamos honrados de dar cabida a tanta criación e moito máis si ven desa terra Labrada.
Desfrutade, pois, desta saudade da ialma nos versos de Branca Villar Alvariño, no seguinte enlace.
por martinho | Jun 27, 2018 | Autores/as, Literaria, Novas, Publicacións, Xeral
Frescos únicos na Igrexa dos Vilares
Estamos diante dun serio perigo de desaparición definitiva dos frescos dos Vilares pola falta de sensibilidade das administracións a pesares de levar catro anos petando en tódalas portas e advertindo da degradación das pinturas murais, unha xoia da iconografia relixiosa da Terra Chá.
Mesmo coa aprobación na Comisión de Cultura do Parlamento Galego, non se teñen habilitado fondos nin posto de acordo as diferentes administracións para evitar o posíbel desastre patrimonial que tem sobrevivido cinco séculos e vai camiño de ser destruído en só 25 anos.
Estes elementos pictóricos fóronse conservando pola costume profiláctica desde o século XVI de calear as paredes para evitar a proliferación de pestes e enfermidades.
Datan, segundo un estudo de Juan M. Monterroso Montero, do Século XVI, probablemente de 1530 a 1540 na que coinciden tamén cos da igrexa de San Estevo de Parga e probablemente o autor, polas coincidencias iconográficas das pinturas, da autoría do Mestre de Parga, moi coñecido na época.
Os frescos sitúanse á dereita e á esquerda. Así na parede da esquerda á entrada representan tres escenas; a lamentación de Cristo Morto, a imposición da casulla a San Ildefonso e Santiago Matamouros. Os da parede á dereita da entrada representan ornamentos xeométricos e fragmento de escenas de paisaxe.
Deixamosvos aquí este estudo do profesor Monterroso para sensibilizar sobre este tesouro vilarego que devemos defender como respeito da nosa própria história e a dos nossos antepassados.
Nos próximos meses iniciaremos unha campaña para acadar a recuperación definitiva destas pinturas, unha xoia renacentista única e que foi testemuña do nacemento e despedida de milleiros de vilaregos e tamén visionada por milleiros de visitantes á Romaría dos Desamparados na busca de cura aos seus males.
Aguardemos que a Virxe e San Vicenzo axuden a preservar as paredes do seu templo e que vilaregos e vilaregas así como todos aqueles Chairegos sensíveis co nóso património os apoien nesa labor.
Velaquí o enlace ao estudo antes citado.
Os Vilares Lareira de soños
