Raúl Río Díaz, Trapeiro de Honra 2018

Raúl Río Díaz, Trapeiro de Honra 2018

A Asociación Sociocultural Lareira de Soños  investiu a Raúl Río Díaz como Trapeiro de Honra 2018 o día 7 de abril. Esta distinción, que chega á súa quinta edición súmase así a Xosé María Díaz Castro, a Romaría Labrega da Chaira, Pepe de Cristos e Asunción dos Ares, galardoados nas anteriores edicións. Raúl, distinguido tamén no 2016 coa Navalliña de Manuel María, é un grande activista da cultura e un home comprometido, amante das artes e das letras e un dos principais embaixadores de Díaz Castro e dos Vilares; grande coñecedor da historia da parroquia, ademais de permanente colaborador de iniciativas culturais e políticas na Terra Chá e en Euskadi. Fachendoso das súas orixes, non perde a oportunidade de organizar en Euskadi, a súa segunda patria, actividades e eventos relacionados con Guitiriz e Os Vilares. Socio fundador da Asociación Sociocultural Lareira de Soños dos Vilares, a decisión unánime da propia asociación evidencia o cariño e recoñecemento xeral da veciñanza a este vilarego, obreiro, escultor, pintor, documentalista, fotógrafo, escritor e sobre todo grande persoa, e con grandes valores humanos.

O acto de entrega da V edición do Premio Trapeiro de Honra ao vilarego Raul Río tivo lugar nun acto que se celebrou na igrexa parroquial de San Vicenzo dos Vilares, o seu lugar de nacencia, coa presenza de numerosos amigos e veciños.

O acto contou coa participación de Pas Veres e Antón de Guizán da Lareira de Soños, que fixeron as presentacións, a artista chairega Isabel Pardoque realizou em vivo um retrato a Raúl, o crítico literario Armando Requeixo, os xornalistas Man Castro e Xulio Xiz, familiar e amigo de Díaz Castro respectivamente, os músico Mero Iglesias, o museólogo Felipe Senén, os cregos amigos Xaquín de Roca e Alfonso Blanco de Xermolos e o acordeonista de Lanzós Manuel Figueira e o flautista Manuel de Bemantes,, que amenizaron o acto.

Nesa xornada fixose entrega do Premio a Raúl Río, unha figura representativa deseñada pola artista Viki Rivadulla e tamén ás familias dos dous galardoados anteriores, Pepe de Cristos (2016) e Asunción dos Ares (2017). Figuras únicas realizadas a man e sen moldes e cos nomes de cada premiado.

Consolidado así um premio iniciado no 2014 coincidindo coa dedicatória ao poeta Diaz Castro das Letras Galegas, coa dedicatória na quinta edición a un grande amigo é defensor: Raúl Río Díaz.

Enlace a este libro homenaxe do Trapeiro de Honra 2018.

 

Os Vilares, lareira de soños
dosvilares@gmail.com
+34 662 183 149
www.dosvilares.com
www.facebook.com/osvilares
twitter@dosvilares1

JOSÉ MARIA CHÃO LEDO. Obra completa em galego, edição de José André Lôpez Gonzâlez

JOSÉ MARIA CHÃO LEDO. Obra completa em galego, edição de José André Lôpez Gonzâlez

Hai persoas máxicas escondidas polos rincóns do planeta, disfrazadas de normais, especialistas en disimular, que procuran comportarse como os demais, e por iso é difícil atopalas. Nos Vilares temos varias, e unha delas é André da Ponte.

Como O Apalpador, André tamén “saliu” dos Vilares. O recuperador desta lenda do Nadal galego, co nome completo de José André  López González; André da Ponte ten as súas raíces ben chantadas na parroquia. Neto de Estrela de Nandulfe, que casou co Xastre da Ponte, que foron pais de Andrés, o seu pai. A súa avoa materna, María, de Vilasuso, irmá de Estrela casou para San Xoán de Alba, onde morreu. O seu avó paterno, José da Ponte,  O Xastre, era irmán de Pedro Patricio, O Trapeiro, e de Dolores, a nai de Josefa do Cando, a Requecha, regueifeira e auténtica enciclopedia do saber popular, e da que André ten publicado un traballo recollido nunha revista de Xermolos (Coplas de Josefa Cabado). André está pois emparentado directamente coa casa dos Patricios.

Grande descoñecido para moita xente, André da Ponte ten un importante e prolífico traballo desenvolvido no ámbito da tradución e da creación literaria, melómano empedernido e amante da cultura clásica, da que é un estudoso experto, podemos dicir que André ten moito en común co seu amigo e admirado Díaz Castro, en canto a formación, por  ser un grande tradutor e coñecedor de numerosas linguas, e un importante poeta.

Casualidade ou destino, André foi casar cunha nativa do Courel, por onde tanto ten camiñado Pedro O Trapeiro co seu burro e desas terras ten recuperado para os galegos a figura lendaria do Nadal: O Apalpador. Un traballo de investigación publicado na páxina oficial de AGAL no 2008 e completado no 2011 na publicación “Teoría de inverno, Os presentes do Apalpador” da Gentalha do Pichel. Sempre humilde, André rexeita méritos e concede estes “ao povo que foi onde nasceu e a onde tem de retornar”, limitando o seu traballo a “un labor de dálo á luz, investigar sobre ele e máis nada”…

André, amigo persoal e admirador de José María Díaz Castro e Manuel María, dos que ten grande coñecemento e numerosas experiencias, é tamén un grande poeta que se ten sumado ao colectivo NPG Nova Poesía Guitirica e conta con dous poemarios publicados: “Onde o vento leva un sonho de carpaÇas” (A.C. Rosalía de Castro. Bilbao, 1990) e “Rimas de Frei Bento do Santo Nome de Santo Alberte” (Xermolos. A Coruña, 2016). Recolleu tamén as obras poéticas completas de varios autores chairegos e galegos pouco coñecidos como José María Chao Ledo, entre eles.  A súa creación literaria, sen embargo, é máis cuantiosa en formato dixital en portais portugueses, brasileiros e ultimamente tamén en Galiza. Descoñecida no país pero non menos importante é a súa faceta de tradutor deimportante é a súa faceta de tradutor de autores de pensamento marxista con innumerables publicacións en portugués e algunha delas ao español (máis de corenta publicacións). Tradutor tamén de poesía palestina, anda agora enredado nunha tradución dos poetas malditos franceses (Baudelaire, Verlaine, Rimbaud…), conxuntamente co poeta brasileiro Ángelo Luís Ferreira que será publicado no Brasil. Está para publicar tamén o poema épico Vladimir Ilich Lenine de Vladimir Maiakovski traducido do ruso ao galego-portugués en edición bilingüe e outra do poeta arcaico grego Anacreonte directamente do jónico-eolio ao galego-portugués tamén en edición bilingüe, ámbalas dúas serán as primeiras traducións destes poetas ao noso idioma. O seu traballo non remata aí, senón que traballa tamén nun novo libro que chamará “Elegías de Parga” con versos ao xeito greco-latino que agardamos desfrutar axiña.

Os Vilares pode presumir, pois, de ter entre os seus fillos a un sabio, un grande intelectual, tradutor, investigador, poeta, ensaísta, nacido na Ponte e que leva o nome da parroquia cos seus estudos, traducións e publicacións polo mundo lusófono dos cinco continentes, un veciño que algún día debe ter na casa, por xustiza, o recoñecemento que lle dan fóra, a este vilarego erudito que reside en Alcalá de Henares pero que ten o corazón e o pensamento na súa parroquia dos Vilares, que visita sempre que ten oportunidade.

Pas Veres.

Velaquí o enlace a esta edición preparada polo noso amigo André da Ponte do gran poeta vilalbés Xosé María Chao Ledo.

Libro A REQUECHA. A regueifeira do Cando. Josefa Cabado na memoria

Libro A REQUECHA. A regueifeira do Cando. Josefa Cabado na memoria

A REQUECHA

JOSEFA CABADO NA MEMÓRIA

Finou Josefa Cabado, A Requecha do Cando. Poeta, regueifeira, labrega… 97 anos de memória vanse con ela e non só de memória, senón que se foi unha muller excepcional, única é irrepetíbel. Con casi um século de vida ainda recitaba as suas coplas de corrido e falava o “Chedé” ese idioma familiar inventado coa mesma naturalidade que nós falamos o galego. Non houbo na contorna lugares, feitos ou persoas que non mereceram unha copla súa, moitas delas racollidas por Xermolos no impresionante traballo que aqui vos deixamos para descargar en PDF. Xermolos, coa colaboración de Raúl Río, André da Ponte, o xenro de Josefa, Antón Ferreiro, Alfonso Blanco, Mini, Mero a família e a própria Requecha, compuxeron um documento que coa morte de Josefa faise ainda mais necesario para darlle a relevância que merece como poeta, regueifeira, creadora de coplas marabillosa e verdadeira representante da história recente da cultura popular rural. Quenes a coñecemos en persoa quedamos impresionante coa súa alegria, naturalidade e capacidade. É por esto que pensamos que o seu legado, ou polo menos unha parte, merece ser difundido para o seu coñecemento. Así o pensou XERMOLOS e desde esta humilde palestra agradecemos ese esforzo. A revista AS COPLAS DUN TEMPO, En formato físico pode adquirirse na Casa das Palabras de Guitiriz ou nos actos nos que participa ou organiza a Asociación.

Aquí vos deixamos está homenaxe á Requecha do Cando, conformandonos con ter contribuído a que sexa algo máis coñecida a súa labor.

Josefa Cabado, A Requecha, permanecerá para sempre na nosa memória. Como acostumava a decir…”cando me vaia do Cando”. E foi-se, máis seguirá igual en nós.

Velaí a ligazón ao libro.

 

Culturalia GZ

info@culturaliagz.com

Os Vilares, lareira de soños
dosvilares@gmail.com
+34 662 183 149
www.dosvilares.com
www.facebook.com/osvilares
twitter@dosvilares1

NOITE DE SAUDADES, por Asun Blanco

NOITE DE SAUDADES.

Murmuran as ondas
o seu eterno murmurio,
nun labirinto de notas
fuxidas de melancolía,

Chora a noite nun inverno cru
batendo con forza na xanela
aberta do meu cuarto.

Mergúllanse as lembranzas,
en saudades
¡¡A razón da vida!!

dunha noite xélida, sen luz,
sen lúa.
éo meu pensamento,
vai e ven, na túa procura
Es o meu sentir, a miña vida!

Álbum O ARMEIRO DE BERULFE. A Memoria Retratada

Álbum O ARMEIRO DE BERULFE. A Memoria Retratada

A figura do fotógrafo ambulante e polifacético José Lobeiras Gómez ‘O Armeiro de Berulfe’ que foi ademáis de retratista coñecido na comarca chairega de boa parte do século pasado, un home de numerosos ofícios, como zoqueiro, ferreiro, sacamoas, barbeiro, xoieiro, iluminador de festas con petrománs, ebanista, o primeiro en poñer canalóns de cinc na zona, curandeiro, piloto e armeiro.

Os seus retratos de numerosas actividades deses tempos e as testemuñas de coñecidos serán o fío condutor dun traballo documental dirixindo por Antón de Guizán e Luís de Fabete e coa colaboración de Moncho Fuentes (fotografía), Sandra Tenreiro (música), Maria Blanco (montaxe) e o asesoramento e supervisión de Cibrán Tenreiro (director de Entrar aos Vilares).

Mentras, deixamos neste álbum algunhas das súas imaxes, que con outras que están a ser restauradas polo fotógrafo Moncho Fuentes, constitúen un importante documento visual doutros tempos e a recuperación da figura dun grande home que de non ser polo traballo de Pastora Veres caería no esquecemento.

Garantimos así, grazas ao proxecto Os Vilares, lareira de soños e Culturalia GZ, outra achega á memória e ao património do noso pasado.

Con esta publicación, unha exposición que prepararmos, o documentário é unha publicación en papel facemos xustiza a José Lobeiras e a tódolos retratistas dunha sociedade de tempos duros, e memoria visual da sociedade dos nosos avós e bisavós.

Na parróquia dos Vilares é rara a casa que non teña fotos vellas do Armeiro. As que aquí se mostran foron facilitadas polo seu fillo Fidel para garantir a sua conservación e difusión, polo que lle agradecemos a súa confiança e colaboración.

Agardamos que sexa do voso interese.

No seguinte enlace temos acceso ao Álbum O ARMEIRO DE BERULFE. A Memoria Retratada.

Os Vilares, lareira de soños
dosvilares@gmail.com
+34 662 183 149
www.dosvilares.com
www.facebook.com/osvilares
twitter@dosvilares1

Libro POEMAN

Libro POEMAN

Para conmemorar o Día Internacional da Poesía 2018, Culturalia GZ e NPG Nova Poesía Guitirica publican un libro dixital de poemas manuscritos, moitos deles acompañados de debuxos realizados a man polos propios autores dos poemas.

Velaí o enlace onde podemos visualizar dito libro.

Medre a Poesía!