por martinho | Sep 21, 2017 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
Nesa esquina non equivocada
Cada noite pronunciaba
o prohibido do tacto
A memoria necesaria
de comerse cos dedos
Ser cada pequeno e húmido poro
dun tranvía
subitamente invadido
de pluma e carne adolescente
Camiñar polas rúas
non haber ninguén
abrazar a doce ereción da lúa.
Xmac. No Eume. 15-setembro-2017.
Poema para Poesía en Feminino (San Sadurniño)
Fotografía de Malena Carballo.
por martinho | Sep 21, 2017 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
CALADA E QUEDA
El bate fortemente nela.
Malleira tras malleira,
Ela agarda calada e queda
Por un mañá mellor
Que nunca chega…
A dor é a partes iguais
Física e psicolóxica,
As verbas firen a ialma,
E ela aguanta a malleira verbal,
Noutrora golpes físicos inmemorábeis.
El faina sentir desprezábel e ruín,
Mais ela afoga os berros no silencio,
Agardando calada e queda
Por un mañá mellor
Que nunca chega.
por martinho | Sep 21, 2017 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
O hipermercado cachelo
Son de peito
bigote de leite
do ubre quente
da miña linda,
leite frio
a fariña de papas
leite en gromos
nas papas de fariña,
auga manteiga e pan
Con chocolate Carmiña.
Xema de ovo, azucre
e ponche Real Tesoro
…
por martinho | Sep 21, 2017 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
Voei como a laberca
coas teas de neboa branca
ben cinguidas, ben pretas.
O gando novo nos penedos
día a día vai pasando,
van pacendo, van medrando.
Voei como a laberca
coas lendas das lagoas,
das augas, das penas.
Voei como a laberca
ben lixeira
baleira
voei
como a laberca
Voei…
Pas Veres
por martinho | Sep 18, 2017 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
Son culpábel…
porque pertenzo á caste do macho
que domina a terra
co seu brazo de lume
e o seu verbo tiránico
porque vou na ralea dos opresores
que constrúen campos de concentración
para encarcerar a disidencia
dos seres libres
porque sentencio a morte
cos ollos abertos
e sen escoitar os laios
do ser maltratado
e des que xace morto
lavo as mans
na inocencia do seu sangue
porque cando declaro QUERER
non digo AMAR
digo POSUÍR
digo ASOBALLAR
digo PROHIBIR
digo NON SER
Son culpábel…
porque nacín home
na oligarquía dos homes
onde a igualdade é unha mentira
proclamada en leis
prostituídas por homes
onde as palabras só teñen semántica
na lingua dos homes
onde, ti, muller, vives en estado
de excepción vilmente declarado
pola autocracia dos homes
Son culpábel…
mais busco redención
neste circundo global
afogado polo alento do home
Son culpábel…
MEA CULPA, Martiño Maseda
Setembro 2016