As drags Nomi Bull, Cloe Savage e Meiga-I súmanse á festa do Atlantic Pride

Meiga-I ofrecerá, a velada do luns 8 de xullo, na Praza de Pontevedra da cidade herculina, un percorrido pola memoria LGTB+ galega, para coñecer a historia diversa da nosa terra, a través de monólogos, percusión tradicional e canto en directo

O martes 9 de xullo, Cloe Savage chegará disposta a abraiar cunha actuación que destaca pola súa forza visual, así como polos tintes satíricos que acompañan ao espectáculo, no que reivindica a presenza das corporalidades non normativas en todos os ámbitos

Pola súa banda, a gañadora do Premio Miss Deusa 2023 Nomi Bull presentará no Atlantic Pride un explosivo directo que terá lugar o mércores 10 de xullo na Praza de Pontevedra 

O Atlantic Pride é un festival pioneiro, gratuíto e inclusivo, destinado a reivindicar a liberdade afectiva, sexual e de identidade dende unha perspectiva lúdica e inclusiva, que celebrará a súa quinta edición do 7 ao14 de xullo na Coruña impulsado pola Asociación Orgullo Coruña -ORCO- e o Concello da Coruña, co patrocinio principal de Estrella Galicia, The Style Outlets e Globalgrafic


As drags Nomi Bull, Cloe Savage e Meiga-I súmanse á festa do Atlantic Pride 2024. Os monólogos, a performance e a música estarán servidas no festival da man destas tres artistas que reivindican a diversidade a golpe de humor e satíricas actuacións de infarto.Meiga-I ofrecerá, a velada do luns 8 de xullo, na Praza de Pontevedra da cidade herculina, un percorrido pola memoria LGTB+ galega, para coñecer a historia diversa da nosa terra, a través de monólogos, percusión tradicional e canto en directo. Mentres, o martes 9 de xullo, Cloe Savage chegará disposta a abraiar cunha actuación que destaca pola súa forza visual, así como polos tintes satíricos que acompañan ao seu espectáculo. Pola súa banda, a gañadora do Premio Miss Deusa 2023 Nomi Bull presentará no Atlantic Pride un explosivo directo, que terá lugar o mércores 10 de xullo na Praza de Pontevedra.    A Coruña volverá ser a sede do ‘Orgullo do Norte’ entre o 7 e o 14 de xullo para celebrar a quinta edición do Atlantic Pride. Neste 2024, o festival propón oito xornadas de música e celebración ao redor da diversidade sexo-afectiva e de identidade na que promete ser, novamente, nunha das citas imprescindibles do verán no noroeste peninsular. No seu cartel está xa confirmada a presencia de Vengaboys, ademais das estrelas eurovisivas Nebulossa, Rosa López, Las Ketchup e Lucía Pérez, xunto a figuras que pisan forte na nova escena galega, como Mondra, Sila Lúa, O Rabelo e Nenaza, Catuxa Salom, Lontreira e Amoebo. Na festa deste ‘Orgullo do Norte’ non faltarán, tampouco, as voces de grandes divas como Chanel, Luna Ki e Supremme de Luxe, ademais das drags ahora anunciadas Nomi Bull, Cloe Savage e Meiga-I.

CLOE SAVAGE

Cloe Savage é unha drag queen da Coruña que reivindica a presenza de corporalidades non normativas en todos os ámbitos. Esta Bratz galega deixa ao público abraiado cas súas actuacións, as cales destacan pola súa forza visual, así como polos tintes satíricos que acompañan ao seu espectáculo. 

MEIGA-I

Meiga-i é unha personaxe performática resultado da mistura do folk galego coa linguaxe drag para crear unha auténtica fantasía galega. No seu monólogo musical, a drag pandereteira conta e canta a historia de liberación dunha coitada criatura que padece de posesións folclóricas. A través de monólogo, percusión tradicional e canto en directo, ademais de interactuar e divertir, intenta divulgar co seu exemplo e, se consegue facer reflexionar, marcha contentísima.A súa fantasía amosa unha creación que non esquece a simboloxía e a tradición propias, con mensaxe e vocación contemporánea contra o “cosmopaletismo” e as marmuradoras. Meiga-I reinterpreta ao seu xeito e introduce na súa narración música pop, tradicional e fusión galega. Mesturando alegría e seriedade, a artista percorre temas como o autodescubrimento, o legado das cantareiras, os prexuízos, a empatía, a amizade, a historia diversa… Actualmente, a súa fantasía está en proceso de facerse música nun EP de ritmos tradicionais, electrónicos e optimistas.

SOBRE O FESTIVAL ATLANTIC PRIDE, O ORGULLO DO NORTE

O Atlantic Pride nace na Coruña no ano 2019 coa vontade de situar á cidade herculina como a capital do bo ambiente e a celebración sen distincións nin barreiras. Trátase dun festival pioneiro, gratuíto e inclusivo, destinado a reivindicar a liberdade afectiva, sexual e de identidade dende unha perspectiva lúdica e inclusiva. Está impulsado pola Asociación Orgullo Coruña -ORCO- e o Concello da Coruña, co patrocinio principal de Estrella Galicia, The Style Outlets e Globalgrafic.O proxecto, que trata de aglutinar a todas as capas da sociedade coruñesa dentro dunha contorna segura e amigable, desenvólvese en torno a varios días de concertos e actividades culturais, entre elas, o seu Certame de Literatura LGTBI+, coa fin de atraer ao público local e de fóra, como un referente cultural, turístico e social do noroeste. Na súa pasada edición, en 2023, o Atlantic Pride logrou alcanzar máis de 100.000 espectadores, marca que a cita se propón bater este ano.

Andanzas do Suso de Lameliña. ALASCA

Andanzas do Suso de Lameliña

Suso de Lameliña

ALASCA

Creo que xa llo contei outra vez, doutor. O meu alcume  non lle vén polo estado de USA, nin pola cantante. De feito é Alasca con “c” e non con “K”.  Foille cousa de Darío, e remóntase a cando íamos en primaria. O señor cura, que nos impartía doutrina católica, decidiu formar un coro para as misas. Eu estaba moi animada, admiraba moito a Marta Sánchez e soñaba con ser de maior cantante. Tiña todos os discos de “Olé Olé” e na casa sempre estaba cantando —ben, cantar é un dicir, xa verá por que—temas como “No controles”, “Lili Marlene” ou “Voy a mil”. Así que me apuntei ao coro e resultou ser un desastre.

Ao segundo día, D. Remixio díxome:  “Mira Elisa, o teu non é o canto, polo que é mellor que de agora en diante estés caladiña. Podes seguir no coro, pero só movendo os labios, facendo coma se cantases”. Asistín a dous ensaios máis, pero sentinme tan mal que abandonei, humillada e avergonzada- O único consolo veu de Darío, que achegándose a min dixo: 

—Non fiques triste, Alasca; vales máis ca todas as rapazas da vila.

—Oes, e por que me chamas Alasca? —pregunteille

—Pensa no teu nome e apelidos, e daraste conta— contestoume. 

E ao intre decateime; por suposto non tiña nada que ver con Alaska. (Amaia Lasarte Carreira:Alasca). O meu pai é de Zumaia, de aí o meu nome e o primeiro apelido.

Coitado de Darío, canto me quería! E como lle teño xa contado, D. Paulino, desde aquela fixémonos inseparables, ata converterse o noso, xa de adolescentes, nunha relación de parella que durou máis de dez anos. Que dedos, doutor, os daquel mozo, e que lingua. Como lle gustaba xogar co meu clítoris, que acababa por poñermo duro como ninguén o conseguía; ben, se exceptuamos a Sofia. Aínda hoxe con só lembrarme me corro, doutor. Estabamos no auxe da xuventude e xa se sabe, fodíamos en calquera momento e lugar. Tempos aqueles, divina xuventude!

Despois aparecería Sofía nas nosas vidas. Ao principio foinos moi ben. Entendiámonos os tres a perfección e sen asomo de celos. Cantas veces me teño ido, simplemente vendo como lla metía a Sofía mentres, móbil en man, os gravaba. Aínda conservo algúns vídeos. Ben o sabe, D. Paulino, pois xa os temos visto xuntos e ben que lle agradan.

Pero, aínda ben non sei por que, sería a rutina de tantos anos, comecei a cansarme de Darío, ao tempo que cada vez me tiraba máis a cona de Sofía. Acabamos por romper e quedar as dúas soas. Sofía non era só a miña amante, senón que tamén era a miña xefa; a dona de “AsesoraGest”. Foron anos marabillosos, pero todo o bo ten un fin. Nos últimos meses a cousa non pintaba nada ben. Eu cada vez estaba peor, totalmente dominada polo alcohol e sobre todo pola coca. Sofía non cesaba de rifarme e eu non soamente non lle facía caso, senón que me ría na súa cara. “ Vas acabar mal, nena. Non podes seguir así. E xa non é só por ti, é tamén por min. Eu non aguanto máis e calquera día destes mándote á merda”, adoitaba dicirme, día si e día tamén. E acabou por estourar todo dun xeito inusitado, unha mañá de principios de xuño. E todo por culpa daquel cliente, un italiano de Nápoles que tiña unha casa rural pola Ribeira Sacra. Que bo estaba o cabrón! Mentres lle cubría uns impresos comezou achegarse a min, solermeiro, coma quen non quere a cousa, e non puiden resistirme. Ía tempo que non probaba un mango, desde que deixara a Darío, case dous anos, así que o agarrei pola man e leveino ao baño. Se lle conto, doutor. Nunca tan ben me sentou un “polvo” como aquel; nunca, doutor, xúrollo. Nin con Darío nin con Sofía me sucedeu cousa igual e mire que teño gozado ben. Con só pensalo, humedécenseme as bragas, mi madriña! E xusto cando estabamos saíndo do niño de amor, entra Rosa, que viña de tomar o café e cázanos a medio vestir, acabando de arranxarnos. Non dixo nada, pero pola cara que puxo fun consciente de que o noso tocara ao seu fin. Agardou que marchara o cliente, e dirixíndose a min nun ton serio e seco sentenciou:

—Podes marchar tomar o café e non volvas máis. Esta tarde ou mañá vou polo piso, recollo as miñas cousas e marcho para xunto os meus pais. Para a semana o luns ou o martes pasas por aquí a recoller o finiquito.

E da noite para a mañá quedei sen “curro”. Un ano de paro e enganchada á droga coma nunca, agora con máis motivo, pois atopábame moi soa e deprimida. Foi entón cando a miña veciña Luisa me botou unha man. Ben deitei dela, D. Paulino, que boa muller lle é. Mais como o asunto cada vez ía a peor, acabou convencéndome de ingresar nesta súa clínica, doutor, que tan boa fama ten. 

Ai!, D. Paulino, non sexa malo, que me está poñendo coma unha moto. Aínda vai entrar dun momento a outro unha enfermeira e a que se pode armar; non me vaia pasar coma con aquel cliente. Que vergoña, doutor! Pero siga, siga. Xa que empezou. Cada día que pasa gústame máis o novo método que decidiu aplicarme desde que se esqueceu de Freud e de toda esa mandanga. Abofé, que  a este paso, pronto vou estar curada. Xa deixei os “gin tonic” e case non consumo coca. Cando estea ben, vai ter que facerme un oquiño na súa clínica, de auxiliar, ou secretaria, do que vostede considere. Pero siga, doutor, non nota que duras se me están poñendo as tetas. Siga, siga…, non se corte, que o está facendo moi ben. Ai!, doutor, ben deito de vostede. Que sería de min sen o seu consolo e sen as súas mans tan delicadas.

MILESIOS estrea o seu último traballo CARTOGRAFÍAS na Casa-Museo Manuel María

MILESIOS ESTREA ESTE SÁBADO EN CONCERTO, NA CASA-MUSEO MANUEL MARÍA, O SEU ÚLTIMO TRABALLO CARTOGRAFÍAS

A Casa-Museo Manuel María acolle este sábado, 8 de xuño, ás 20 h, a estrea do último traballo de Milesios (2009), “Cartografías”. Melodías tradicionais, arranxadas polo propio grupo, e algunhas composicións propias fan parte deste novo traballo musical co que os Milesios continuan a súa viaxe coas súas cartografías musicais que evocan lugares de Italia, Bretaña, Irlanda e, por suposto, Galiza (podedes saborealo entrando na súa web https://milesios.gal/)
Cartografías é o terceiro disco, despois de Alén mar e Indoevindo.

Reservas (billete 5 euros) en contacto@casamuseomanuelmaria.gal ou no whatsapp 698177621

Proxección do documental “DEP: Destruír é o plan” no Auditorio Municipal de Vilalba

O INSTITUTO DE ESTUDOS CHAIREGOS organiza o sábado 8 de xuño, ás 20:00 horas, no Auditorio Municipal de Vilalba, a proxección do documental DEP: DESTRUÍR É O PLAN, impulsado pola plataforma SOS Sanidade Pública, e que pretende descubrir “de maneira áxil e entretida os motivos polos que a mortalidade evitable, non explicable pola epidemioloxía, segue crecendo en Galicia”. 

NOTA-INFORMATIVA-DEP-DESTRUIR-E-O-PLAN

Roteiro “O Papagaio sen chave e sen tempo” (Un paseo a carón de Luísa Villalta), guiado por Maribel Longueira e Francisco X. Fernández Naval, o sábado 8 de xuño

Roteiro O Papagaio sen chave e sen tempo (Un paseo a carón de Luísa Villalta), guiado por Maribel Longueira e Francisco X. Fernández Naval, terá lugar o sábado 8 de xuño, a partir das 12:00 horas, na cidade da Coruña. De carácter gratuíto, as persoas interesadas deben inscribirse previamente no correo electrónico oficina@aelg.org, indicando o seu nome e apelidos. A inscrición realizarase por orde cronolóxica de chegada das solicitudes, dándose a coñecer ás persoas anotadas o punto de saída na contestación á súa solicitude de inscrición.

Esta iniciativa da AELG pretende dar a coñecer as cidades e vilas do país da man das nosas escritoras e escritores, que exercen de guías tomando como base obras propias ou alleas vinculadas a eses espazos. Deste xeito, posibilítase que a cidadanía goce persoalmente dos espazos físicos na súa relación coa memoria literaria.

A actividade conta co apoio do Concello da Coruña.

Máis información aquí: https://www.aelg.gal/actividades/paseos-literarios/2024/6/8/o-papagaio-sen-chave-e-sen-tempo-un-paseo-a-caron-de-luisa-villalta

Sabela presenta HI, MY LOVE, un tema co que aspira a revolucionar o pop electrónico en galego

“HI, MY LOVE” É O PRIMEIRO SINXELO DO SEU PRÓXIMO EP

O VIDEOCLIP QUE ACOMPAÑA AO TEMA TEN COMO DATA DE ESTREA ESTE VENRES 31 DE MAIO

Sabela presenta a súa candidatura para “canción do verán” co seu novo tema “Hi, My Love”, un sopro de aire fresco para o pop electrónico en galego. Nesta aposta, a artista de Ourol destaca por un son fresco e revitalizado do seu xa característico pop electrónico, introducindo elementos tradicionais galegos que manteñen e fortalecen as raíces da artista. O tema, que contará cun videoclip propio que se estreará o próximo venres 31 de maio, establécese xa como o primeiro sinxelo do próximo EP de Sabela, que sairá a finais deste ano 2024. Tanto a canción como o videoclip están financiados polo certame de Girando Por Salas e o INAEM.

“Hi, My Love” é a conxunción do traballo de produción de Sabela xunto con Mateo Bruquetas, o seu produtor habitual, e Ed is Dead. Ed é un recoñecido e prestixioso DJ e produtor de música electrónica a nivel internacional, con múltiples galardóns da talla do Premio VMA a “Mellor Produtor de Música Electrónica” ou o Premio MIN a “Mellor Gravación de Música Electrónica”. Algúns dos seus traballos están recoñecidos como referencias da música electrónica, seleccionados entre os mellores álbums do ano na música electrónica por revistas internacionais especializadas, contando con millóns de escoitas en plataformas dixitais, colaboracións con artistas finalistas nos  Premios Grammy ou presentacións en vivo nalgúns dos festivais máis importantes de España como son o BBK, o Sónar ou o Arenal Sound.

Desta colaboración conxunta nace este tema que mestura a electrónica e as voces ambientmáis actuais xunto coas raíces tradicionais e o galego. Este xunte supón unha declaración de intencións e unha ruptura co publicado ata agora por parte de Sabela. A artista busca un son máis internacional, feito dende a súa terra e tendo en conta as súas raíces e o seu idioma.

Esta canción que xira arredor do desexo é o primeiro adianto do seu próximo EP. Desta maneira, e sumado á xira que a está levando, grazas á axuda do certame Girando Por Salas nalgunhas das datas, por grandes cidades como Madrid, Barcelona, Valencia, Sevilla, Oviedo, Valladolid ou León, por eventos como  Galicia Escena PRO, a feira de artes escénicas máis importante de Galicia, ou por festivais da talla do SonRías Baixas ou o Festival do Pasatempo; a artista galega completa un ano 2024 prolífico para a súa carreira, que a posiciona como un dos grandes alicerces do seu xénero. As entradas da súa xira están xa á venda na sabelamusic.es.

MÁIS SOBRE SABELA

Sabela Ramil é unha das caras visibles desta nova onda de pop electrónico que triunfa no panorama musical actual. Coas súas tinguiduras animadas e bailables, Sabela eleva a súa música a un aspecto máis eufórico, converténdose no gran alicerce deste xénero en Galicia. As súas cancións acumulan xa centos de miles de reproducións, conquistando en directo grandes cidades ao longo de España como Madrid, Barcelona, Valencia, Sevilla, Oviedo, Valladolid ou León entre moitas outras, así como festivais da talla do Festival Noroeste, o SonRías Baixas ou o propio O Son do Camiño, así como alzándose con premios como o Premio aRi[t]mar 2020 á Mellor Canción en Galiza por Despedida

.A artista de Ourol soubo madurar o seu proxecto para dotalo dunha sensibilidade maior, así como dun estilo xa propio e identificable. Temas como CenizasYa No Me Quiero Ir ou Cidade Desexo confirman a solidez dun proxecto que ven de obter grandes números de escoitas nas súas cancións, de encandear ao público nos seus directos e de colaborar con grandes artistas como Andrés Suárez, Baiuca, Xoel López, Tanxugueiras, Luisa Sobral ou Diogo Piçarra.

Sabela está mergullada neste 2024 no seu “Ceniza Tour”, unha gran xira por todo o paísque conta coa axuda do certame de Girando Por Salas. Ademais, tamén fará oco para levar o seu directo a festivais como os xa anunciado SonRías Baixas e Festival do Pasatempodurante o verán, ao que se lle sumarán máis datas que irá anunciando proximamente.  Con todo isto, a finais de ano Sabela presentará o seu novo EP para culminar así un ano cargado de novidades e éxitos para a carreira da de Ourol.