Título: ÚNICA
O momento, na súa exclusividade, dispón o singular. O que xa non poderá ser copiado. No segundo que se define e se amosa. Que se ispe e marcha. Nunca somos os mesmos despois da caída da folla. Distintos trala caída dunha folla única. Fenecemos con cada latexo, mais cada latexo vencéllanos a todo mentres o vento folga, mentres o vento sopra.