A NOSA AMADA ROSALÍA

A NOSA AMADA ROSALÍA

A NOSA AMADA ROSALÍA.

 

Trobadora da nosa patria.

Labrega da nosa fala.

Es ríos, regatos e montes

Es árbores e montañas.

Es o ar nos verdes vales

Es a estrela que brilla,

Es o vento que zoa.

No laio fúnebre das badaladas

No fondo pesar das entrañas.

 

Quixeron borrar e esquecer a túa labranza

E enterrar o teu labor pola lingua.

Tamén esqueceron o dano que fixeron

¡Aos teus fillos!… ¡teus anxos!… que tanto querías,

morreron todos, coa fame que tiñan.

 

Se o pobo canta, es ti que cantas,

se o pobo chora, es ti que choras.

 

No útero do chan quedan sementadas a fala e a lingua…

E nos corazóns dos galegos cos teus cantares e poesías.

 

Non morre o sol nin morre o día

Se a loita que non se esgota persevera,

E ata a noite a converte en día.

¡E cantar, cantarei!… sementando o teu recordo…

NAI da Matria, lingua e a fala

Nunca morres nin morrerás a nosa amada Rosalía.

 

©Adolfina Mesa – 2018

 

Obra: ROSALÍA DE CASTRO.

AUTOR: Adolfina Mesa

TÉCNICA:  ARTE DIXITAL.

 

Nota:

As persoas interesadas nunha reprodución impresa da miña obra Rosalía de Castro, contactar comigo polo privado para a súa adquisición asinada en orixinal polo autor (A miña persoa) custos da obra e envío. Os prezos varían segundo formato de impresión… Grazas polo voso interese na adquisición da mesma.

Contacto:

adolfina.mesa@gmail.com

info@culturaliagz.com