A NOSA AMADA ROSALÍA
A NOSA AMADA ROSALÍA.
Trobadora da nosa patria.
Labrega da nosa fala.
Es ríos, regatos e montes
Es árbores e montañas.
Es o ar nos verdes vales
Es a estrela que brilla,
Es o vento que zoa.
No laio fúnebre das badaladas
No fondo pesar das entrañas.
Quixeron borrar e esquecer a túa labranza
E enterrar o teu labor pola lingua.
Tamén esqueceron o dano que fixeron
¡Aos teus fillos!… ¡teus anxos!… que tanto querías,
morreron todos, coa fame que tiñan.
Se o pobo canta, es ti que cantas,
se o pobo chora, es ti que choras.
No útero do chan quedan sementadas a fala e a lingua…
E nos corazóns dos galegos cos teus cantares e poesías.
Non morre o sol nin morre o día
Se a loita que non se esgota persevera,
E ata a noite a converte en día.
¡E cantar, cantarei!… sementando o teu recordo…
NAI da Matria, lingua e a fala
Nunca morres nin morrerás a nosa amada Rosalía.
©Adolfina Mesa – 2018
Obra: ROSALÍA DE CASTRO.
AUTOR: Adolfina Mesa
TÉCNICA: ARTE DIXITAL.
Nota:
As persoas interesadas nunha reprodución impresa da miña obra Rosalía de Castro, contactar comigo polo privado para a súa adquisición asinada en orixinal polo autor (A miña persoa) custos da obra e envío. Os prezos varían segundo formato de impresión… Grazas polo voso interese na adquisición da mesma.
Contacto:
adolfina.mesa@gmail.com
info@culturaliagz.com
