Art&Poetry, Adolfina Mesa
Obra: Art&Poetry
Técnicas mixtas
Obra: Art&Poetry
Técnicas mixtas
O pasado sábado, 14 de xullo, celebrouse no Pazo de Sabadelle (Chantada), administrado por Xosé Figueroa Lorenzana, o seu dono e un activo promotor de diversas propostas multidisciplinares (artísticas, poéticas, musicais). Figueroa tivo un pretexto sensible para o deleite dos sentidos, onde as imaxes tanxibles, a poesía recitada e a música a través da festa deron paso á unión de todos os mundos posibles e imposibles nun espazo rodeado de natureza, como é o Pazo de Sabadelle.
No seguinte enlace atoparemos unha crónica gráfica que reproduce distintos instantes vividos nesta VI Folidada das Artes.
*As imaxes que compoñen a galería fotográfica foron achegadas por Xosé Figueroa Lorenzana.
Trobadora da nosa patria.
Labrega da nosa fala.
Es ríos, regatos e montes
Es árbores e montañas.
Es o ar nos verdes vales
Es a estrela que brilla,
Es o vento que zoa.
No laio fúnebre das badaladas
No fondo pesar das entrañas.
Quixeron borrar e esquecer a túa labranza
E enterrar o teu labor pola lingua.
Tamén esqueceron o dano que fixeron
¡Aos teus fillos!… ¡teus anxos!… que tanto querías,
morreron todos, coa fame que tiñan.
Se o pobo canta, es ti que cantas,
se o pobo chora, es ti que choras.
No útero do chan quedan sementadas a fala e a lingua…
E nos corazóns dos galegos cos teus cantares e poesías.
Non morre o sol nin morre o día
Se a loita que non se esgota persevera,
E ata a noite a converte en día.
¡E cantar, cantarei!… sementando o teu recordo…
NAI da Matria, lingua e a fala
Nunca morres nin morrerás a nosa amada Rosalía.
Obra: ROSALÍA DE CASTRO.
AUTOR: Adolfina Mesa
TÉCNICA: ARTE DIXITAL.
adolfina.mesa@gmail.com
info@culturaliagz.com
desexando que sexan desarticuladas pola túa lingua,
palabras mudas pola sintaxe da túa presenza.
Hai moitas letras que describen lendas
na páxina da túa pel,
con sons que non son escoitados pola intimidade.
Os espazos…
son reservados na nosa derme,
en monosílabos ardentes,
diptongos feitos de fogueiras,
nunha linguaxe máxica,
no silencio das miradas.
A paixón é o códice
que pon un reto aos nosos sentidos.
As silabas destrozan incoherencias
que estructuran unha nova linguaxe.
O idioma do vértigo,
os latexos cóncavos da paixón,
coma única lingua…
a exclusiva e inclusiva linguaxe da nosa existencia.
© ADOLFINA MESA 2018
IMAXEN: OBRA ORIXINAL DO AUTOR. “POSESIÓN”.