Doce melodía
que compoñen mans lizgairas
sobre a pel espida…
canto de serea
no baleiro da nostalxia,
corazón adormecido por tenras verbas.
Bágoas de brétema
na inmensidade dos tempos,
dos que xa non quero ter lembranza…
Bicos de soños,
na soidade desta alma baldía.
Lembranzas que perduran
na fondura
dun corazón adormecido.
E seguen a compoñer
esa doce melodía
que se escribe con bicos… no baleiro