A NOSA LINGUAXE

 

Teño sílabas…

desexando que sexan desarticuladas pola túa lingua,

palabras mudas pola sintaxe da túa presenza.

 

Hai moitas letras que describen lendas

na páxina da túa pel,

con sons que non son escoitados pola intimidade.

 

Os espazos…

son reservados na nosa derme,

en monosílabos ardentes,

diptongos feitos de fogueiras,

nunha linguaxe máxica,

no silencio das miradas.

 

A paixón é o códice

que pon un reto aos nosos sentidos.

As silabas destrozan incoherencias

que estructuran unha nova linguaxe.

 

O idioma do vértigo,

os latexos cóncavos da paixón,

coma única lingua…

a exclusiva e inclusiva linguaxe da nosa existencia.

 

© ADOLFINA MESA 2018

IMAXEN: OBRA ORIXINAL DO AUTOR. “POSESIÓN”.