Tempo de inverno
cheo de nostalxia…
días de brétema, sen sol,
nubes negras que presaxian
chuvia e frío
caen as follas, todo se volve murchio
e triste,
pingas de auga tras os vidros
de ventanas que non teñen dono
brétemas espalladas sin xeito,
arrecendo de humidade, nai terra,
vexo chover,
e eu agardo, coma a rosa na roseira,
a lonxana primavera,
esmorecida e trémula: eu tamén iverno!!!!
