Noite con nubes brancas, soedade do deixado, luz dourada servida nun gran baleiro, lealdade do que agarda por un baleiro ermo, xogo dunha estrela en estancias sen inxenio.
Universo enteiro na casa da Corca, quietude da noite e fondo sono, falando baixiño. Tempo de preguntas, cando a eternidade sen alento da a volta.
Cando a desesperanza tingue de escuro a Corca, presta orella a sombra, que no mirar trae a morte.
Ana Mar Fraga Rábade