por Emilia Martínez Fuentes | Oct 31, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
Se a vida te leva…
eu vou contigo,
para facer do teu camiño… un sendeiro
no que medre a herba.
Seguirei os teus pasos
e descansarei na túa sombra.
Quero ser folla seca que leva o vento
e baila a danza do outono,
alfombrando o chán que pisas.
Quero ficar ó teu carón
e beber a grolos… as túas bágoas.
Se a vida se esgota… vivirei nos teus soños,
na aperta doída da soidade
e no baleiro da noite, cando non brille a lúa.
Estarei en ti
e acenderei o teito celeste para que non teñas medo.
Milleiros de estrelas alumearan a escuridade
somentes para ti…
Se os días rematan, e o inverno
cingue o seu manto no meu corpo outonizo,
deixarei que voe
coma unha pomba no ceo cincento… da tarde,
e bicarei os teus beizos
co agarimo do vento que sen querer… límpache
unha bágoa.
Se a vida se vai… fico contigo.
por martinho | Oct 30, 2018 | Autores/as, Literaria, Novas, Xeral
Xoán Neira presenta, este sábado, ás 19.30 h, na Casa-Museo Manuel María, o seu poemario Gaiola Aberta. Escolma de poesía infantil (1997-2017)
Esta obra, dirixida para as crianzas, recolle unha selección de poemas escritos por Xoán Neira durante os últimos vinte anos, e con ela, o autor, quere facer unha sentida homenaxe a Manuel María no cincuentenario da publicación da primeira edición do seu celebérrimo Os soños na gaiola.
Na presentación deste sábado, ademais do autor, intervirán Belén López (directora de edicións Baía) e Armando Requeixo (autor da edición e do limiar).
*Información achegada dende a Casa-Museo Manuel María
por martinho | Oct 29, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Publicacións, Xeral
PURA VIDA é María Pereira a poeta betanceira con orixes en Becerreá. Esta documentalista é forza e sensibilidade a un tempo, alegría e compromiso. Escribe o que é e o que sinte disparando ao corazón de quén lee.
María, que é voceira dos mariñeiros galegos que reivindican os seus dereitos en Noruega (de aí o alcume cariñoso de OSLITA), agasállanos con este poemario que resume no titulo o que transmite: PURA VIDA. Na loita, na solidariedade, no amor polos seus, no compromiso social, nas ideas e aficións e na amizade máis aló da morte (o libro vai adicado a unha amiga que morreu prematuramente).
Compoñente dos grupos poéticos PM Voces Poéticas do Mandeo e da NPG Nova Poesía Guitirica, forma parte tamén da Asociación Gastronómica Cultural Lar de Unta de Betanzos na que é grande activista da área de cultura e cos que temos colaborado e onde tamén realizaremos o 3 de novembro a presentación , no programa de novidades #DoTtinque, deste poemario dixital do #EstraperloCulturalia con un acto poético de homenaxe a Sila, á que vai adicado conxuntamente coa súa filla Ángela.
Así pois, disfrutádeo e descubride a María Pereira, e aqueles/as que xa a coñecedes, afondade máis a través desta PURA VIDA. Paga a pena.
Para descargar o libro en PDF de maneira gratuíta, ide ao ENLACE.
por martinho | Oct 27, 2018 | Autores/as, Literaria, Novas, Xeral
Adxuntamos acta do Xurado do II Premio Agustín Fernández Paz de narrativa infantil e xuvenil pola Igualdade, reunido hoxe no local do Iesha, sito na casa da Cultura de Vilalba, e que decidiu conceder dito galardón a Rosa Aneiros pola obra UNA MANTA RILLADA.
*Información facilitada polo IESCHA.
por martinho | Oct 20, 2018 | Autores/as, Creación, Literaria, Xeral
ARTE POÉTICA
Olhar o rio feito de tempo e água,
E recordar que o tempo é outro rio,
Saber que nós nos perdemos como o rio
E também que os rostos passam como a água.
Sentir que é a vigília um outro sonho
Que sonha não sonhar e que é a morte
Que a nossa carne teme, é essa morte
De cada noite, que se chama sonho.
Fitar no dia ou ver no ano um símbolo
Dos dias do homem e dos seus anos,
Converter o ultraje desses anos
Numa música, um rumor e um símbolo.
Olhar na morte o sonho, no ocaso
Um triste ouro, assim é a poesia,
Que é pobre e imortal. A poesia
Regressa como torna a aurora e o ocaso.
Por vezes polas tardes, uma face
Espreita-nos do fundo dum espelho;
A arte deve ser como esse espelho
Que nos revela a nossa própria face.
Contam que Ulisses, farto de prodígios,
Chorou de amor ao avistar sua Ítaca
Humilde e verde. A arte é essa Ítaca
De verdor eterno, não de prodígios.
Também é como o rio interminável
Que passa e fica e é cristal de um mesmo
Heráclito volúvel, que é o mesmo
E é outro, como o rio interminável.
ARTE POÉTICA
Mirar el río hecho de tiempo y agua
y recordar que el tiempo es otro río,
saber que nos perdemos como el río
y que los rostros pasan como el agua.
Sentir que la vigilia es otro sueño
que sueña no soñar y que la muerte
que teme nuestra carne es esa muerte
de cada noche, que se llama sueño.
Ver en el día o en el año un símbolo
de los días del hombre y de sus años,
convertir el ultraje de los años
en una música, un rumor y un símbolo,
ver en la muerte el sueño, en el ocaso
un triste oro, tal es la poesía
que es inmortal y pobre. La poesía
vuelve como la aurora y el ocaso.
A veces en las tardes una cara
nos mira desde el fondo de un espejo;
el arte debe ser como ese espejo
que nos revela nuestra propia cara.
Cuentan que Ulises, harto de prodigios,
lloró de amor al divisar su Itaca
verde y humilde. El arte es esa Itaca
de verde eternidad, no de prodigios.
También es como el río interminable
que pasa y queda y es cristal de un mismo
Heráclito inconstante, que es el mismo
y es otro, como el río interminable.
De El Hacedor (1960)
De: “Obras Completas. 1941 – 1960”, Círculo de Lectores, Barcelona, 1992, página 440.
Foi confrontado o texto em espanhol com a edição das Obras Completas revista polo autor Emecé Editores, 1974, Buenos Aires, Argentina, página 845.
https://www.actualidadliteratura.com/wp-content/uploads/2008/07/Jorge-Luis-Borges.jpeg
por martinho | Oct 20, 2018 | Autores/as, Literaria, Novas, Xeral
A Asociación As San Lucas, o Colectivo Mondoñedo É.. e o Concello de Mondoñedo convidan á cidadanía ao:
Acto de entrega do PREMIO MONDOÑEDO10 2018 – TEATRO
Domingo, 21 de outubro, ás 12:30h.
Auditorio Pascual Veiga (Mondoñedo)
Entrada libre
Farase entrega dunha obra de arte orixinal de Xosé Vizoso e dun diploma, creado por José Pedro Gómez, a Vanesa Sotelo, autora da obra “Nome: Bonita”, recoñecida polo xurado do PREMIO MONDOÑEDO10 2018 – TEATRO como mellor obra de teatro galego da última década.
REPRESENTACIÓN TEATRAL
Durante o desenvolvemento deste acto, a compañía de teatro da Asociación Cultural Alexandre Bóveda (A Coruña) poñerá en escena dúas breves pezas teatrais baixo a dirección de Lino Braxe: “Na ponte de ferro”, de Rafael Dieste e “ Xan, o bo conspirador ”, de Álvaro Cunqueiro.
HOMENAX E A VEIGA
Aproveitamos para comunicar que ás 11:30h celebrarase no Cemiterio Vello (a carón do mausoleo de Pascual Veiga) un acto de irmandade entre a Asociación As San Lucas e a Fundación Eduardo Pondal, de Ponteceso, que rematará cunha Ofrenda Floral e a interpretación do Himno Galego.
Mondoñedo, 20 de outubro de 2018
