DEUSA DEVA.
Sentimento de auga, reloxo da vida, soño de bágoa salgada , roda cósmica, ritmo das noites nun intre do infinito, cunca dourada, Deusa do amor, do mar e sentimento, maxia e segredo, camiño e solpor, silencio no océano. ….durme DEVA.
Ven a marea, no abeiro Deva, bágoas salgadas, desabrida magnitude, cantiga fermosa de mil linguas, brétema prendida en alfiletes de perlas, abrazo invisibei e duradeiro contra a onda.
Fontes que agroman dos soutos galegos, dende a Atalaia do oeste goberna Deva, calma da noite, misterio e lenda, xerfa do mar, ¿ ou cabelo da Deusa? ,como lenzo de pintor engaiolado no mar.
Escribindo a historia nunha folla verde.
Ana Mar Fraga Rábade.